13.10.2024. Nedelja

 
PARTNERI
Subotica
Subotica
Sportski savez Srbije
Sportski savez Srbije
Sportski savez Vojvodine
Sportski savez Vojvodine
Olimpijski komitet Srbije
Olimpijski komitet Srbije
Fudbalski savez Srbije
Fudbalski savez Srbije
Odbojkaški savez Srbije
Odbojkaški savez Srbije
Rukometni savez Srbije
Rukometni savez Srbije
Vaterpolo savez Srbije
Vaterpolo savez Srbije
Boško (Jovana) Marinko

Zaslužni sportista Jugoslavije

106_1.jpgRoden 11. avgusta 1939. godine u Koljanima (Sinj). Visokokvalifikovani radnik drvoprerađivačkog smera. Rvanjem počeo da se bavi 1956. godine u Partizanu (Subotica), da bi kasnije prešao u RK Spartak. Titulu držvanog prvaka osvajao je 8 puta. Za reprezentaciju Jugoslavije nastupa od 1962. do 1972. godine. U više navrata kapiten i RK Spartaka i državne reprezentaqje. Ima položen trenerski ispit. Dobitnik je Oktobarske nagrade Subotice, sportske nagrade SAP Vojvodine Jovan Mikić Spartak, a četiri puta je proglašen za najboljeg sportistu Subotice. Nosilac je Ordena zasluga za narod sa srebmom zvezdom.

U plejadi sportista koji su u rvanju grčko-rimskim stilom nešto postigli ime Boška Marinka mnogo znači. Do toga je došao upornim radom, sistematskim treningom, velikim srcem, svakodnevnim odricanjima i zadivijujućom upomošću, po kojoj je bio poznat kako na strunjačama širom zemlje, tako i na svim međunarodnim rvačkim borilištima.
Rvačka ekipa Spartaka i državna reprezentacija celu jednu deceniju nije se mogla zamisliti bez ovog vrsnog borca, koji, tako reći, nije ni znao za poraze u kategoriji od 52 kg. bio je fer sportista, omiljen i uvažavan od protivnika, sportskih radnika i ljubitelja rvanja. Uporedo sa rvanjem, na svom svakodenvnom poslu bio je primeran radnik, te je i na taj način stekao zavidan ugled i autoritet.
Za pune dve decenije, koliko se bavio rvanjem, Boško Mariniko je, pored osvojenih prvih mesta u Jugoslaviji, ostvario i rezultate koji su na međunarodnom planu vredni divljenja: u Ljubljani, 1966, osvaja drugo mesto na Balkanu, pobednik je Mediteranskih igara 1971. u Izmiru (Turska), 1966. u Helsinkiju (Finska) osvaja drugo mesto na prvenstvu Evrope, 1969. u Modeni (Italija) postaje prvak Evrope, da bi 1970. u Istočnom Berlinu, takođe na prvenstvu Evrope, osvojio drugo mesto. Na svetskom šampionatu u Kanadi, 1970. godine, pripada mu treće mesto.
Jedno vreme nakon prestanka sa aktivnim takmičenjem Marinko ne učestvuje u radu kluba u kome je stekao punu afirmaciju. Međutim poput većine vrhunskih sportista, ni on nije odoleo izazovu, te se poslednjih godina ponovo uključio u rad i život kluba - kao trener i sportski funkcioner.

  Share on Facebook