Plodovi samopregornog rada

Prvo zvanično takmičenje u tek osnovanoj sportskoj grani - dizanju tegova - bilo je pojedinačno prvenstvo države 1948. godine. Iste godine osnovan je i Klub dizača tegova Spartak. Već 1949. u zvaničnim takmičenjima učestvuju i takmičari Spartaka. Ovaj sport u Subotici su odomaćili Ferenc Graca i Đula Korhec - mlađi, koji su uz Janoša Korheca, Ferenca Bašića, Jožefa Mesaroša, Ištvana Sakača, a kasnije Ištvana Nađa i Ištvana Čika, bili i prvi takmičari.
Do 1958. godine dizači su trenirali zajedno s rvačima u istoj prostoriji. Početak je bio izuzetno težak: nije bilo prostOra, a ni skupe opreme.
U tom periodu Janoš Korhec osvaja četiri naslova državnog prvaka. U poluteškoj kategoriji bio je najbolji 1951. i 1954, a u teškoj 1952. i 1958. godine. Na državnim prvenstvima, u lakoj kategoriji, dva puta trijumfuje: Ištvan Čik, dok je Đula Korhec prvak u teškoj kategoriji 1952. godine. Ištvan Nađ i Ištvan Šifliš spadaju među najbolje dizače u Srbiji.
Početkom 1958. godine Klub dizača tegova postaje samostalna sportska organizacija. U novim prostorijama i pod povoljnijim uslovima, stasava nova generacija takmičara. Uspesima braće Korhec pridružuju se novi talenti. Njihovi rezultati, a posebno Đule Kopunovića, Pavla Markovića, Aladara Saboa, Ranka Sikanje i Mehmeda Memiševića, ubrajaju se među najbolje u zemlji.
Zahvaljujući samopregornom radu, Subotičani su uspeli da se 1963. godine plasiraju u Prvu saveznu ligu. Dve godine kasnije na scenu stupa još jedna perspektivna generacija: Marko Ostrogonac, Tibor Terčić, Mhajlo Šipoš, Stipan Vert, Ferenc Šoš, Jožef Pinter i Đula Lakatoš. Sipoš je uspeo da postavi državni rekord u poluteškoj kategoriji za juniore, Ostrogonac i Terčić su trijumfovali u bantam, odnosno teškoj kategoriji, a Lakatoš je dospeo i do reprezentativnog dresa.
Najpoznatiji i najzapaženiji dizač tegova je višestruki reprezentativac i državni rekorder u bantam kategoriji - Marko Ostrogonac. On je trinaest puta trijumfovao na prvenstvima Jugoslavije: 1965, 1967, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1981. i 1983. godine. Na Balkanskim igrama 1974. bio je drugi.
Uspesima starijih drugova pridružuju se Laslo Tot, Drago Guzovski i Antal Sloboda. Tot je na prvenstvu države bio najbolji u perolakoj kategoriji 1974, Guzovski u polusrednjoj 1977, a Sloboda u polusrednjoj kategoriji 1981. godine. Takmičili su se i u reprezentaciji Jugoslavije.
Najbolji plasman u ekipnoj konkurenciji Spartak je postigao 1976. godine, kada je u finalu ekipnog šampionata Jugoslavije u Subotici osvojio prvo mesto.
Od 1976. do 1978. godine veoma dobre rezultate postižu i juniori: najbolja su ekipa u Vojvodini. Na državnim prvenstvima su, takođe, među najboljima u pojedinačnoj i ekipnoj konkurenciji. Ističu se: Jožef Nosković, Božidar Rastović, Robert Angelović, Antal Sloboda, Agošton žigović, Jožef Romek, Branislav Bašić, Tibor Vituška, Jožef Magoši, Čongor Nađ, Ladislav Bukvić, Tibor žoldoš, Goran Marković i Đerđ Kopilović. Robert Angelović i Božidar Rastović postaju reprezentativci.
Na kraju sezone 1982/83. Spartak napušta društvo najboljih. Od tada je gotovo sva pažnja usredsređena na rad s mladima. Angažovan je i profesionalni trener Agošton žigović. U Drugoj saveznoj ligi počelo se silovito, s pobedom, tako da se može očekivati i brz povratak Spartaka u društvo najboljih.

Ekipa Spartaka, prvak države 1976. u dizanju tegova

Marko Ostrogonac, reprezentativac, državni rekorder i prvak države u dizanju tegova	Robert Angelović, reprezentativac, državni rekorder i prvak države u dizanju tegova